Sarılmak Serbest
“Free Hugs” adıyla dünyada yaygınlaşan kucaklaşma kampanyasını, “Deney Faresi” olarak Yunus Günçe’yle birlikte Türkiye’de de gerçekleştirdik. Nişantaşı sokaklarında tanımadığımız insanlara kollarımızı açtık. Gülüp yanımızdan geçenler, “evliyim” deyip, kaçanlar da vardı ama sıkı sıkı sarılanların sayısı hiç de az değildi.
Juan Mann’ın başlattığı “Free Hugs”ı (Türkçe’ye “Sarılmak Serbest” ya da “Sarıl Bana” gibisinden çevrilebilir, “sarılmak bedava” saçma oluyor) ilk olarak youtube’da gördüm. Elinde dev bir “Free Hugs” yazısı olan adam sokakta geziyor ve ona sarılmak isteyenlerle kucaklaşıyordu. Deli değildi ve sadece sevgiyi paylaşmak istiyordu. Biraz araştırınca hikayesini de öğrendim bu cesur adamın. Aslen Avustralyalı olan Mann, uzun yıllar Londra’da yaşamış ama aksilikler sonucu ülkesine dönmek zorunda kalmış. Ülkesine döndüğü gün, hava alanında dibe vurduğunu düşündüğü bir anda, diğer insanları izlemeye başlamış ve birbirine kavuştuğu için sevinçle sarılan insanların ne kadar mutlu olduğu fark etmiş. Onu karşılamaya gelecek kimsesi olmadığı için aklına bir kağıda “Free Hugs” yazıp, kendisi gibi kalabalıkta yalnız olan insanlarla sarılabileceğini düşünmüş. İlk sarılmadan sonraysa bu hareketi tüm dünyaya yayarsa, insanlar arasındaki duvarların kalkabileceğine inanmış.
Türk usulü
Sarılırken fark ettim ki; biz Türkler sarılınca sağa ve sola sallanıyoruz, bir de sırt sıvazlıyoruz. Hatta bazı sevgi pıtırcığı teyzeler, ablalar, kardeşler önce öpüp sonra sarıldı. Yunus olmasaydı bu kadar çok insanla kucaklaşır mıydım bilmiyorum ama onun sayesinde inanılmaz güzel ve pozitif bir deneyim yaşadım. Eve döndüğümde huzurlu uyudum.
Kayıtlar
